مثبت اندیشی

مثبت اندیشی به معنای این که جهان را گل و بلبل ببینیم نیست، اینکه ما بخواهیم بپذیریم که جهان هیچ مشکلی ندارد، نیست.

 

 

 

مثبت اندیشی به این معناست که برای هر مشکلی قطعاً در این جهان خداوند، یک راه حلی وجود دارد و من می توانم آن راه حل را پیدا کنم. 

 

اولین قدم در رابطه با هر حادثه ای که خارج از دایره اراده و اختیار من برای من اتفاق می افتد، بپذیرم. چون دیگر اتفاق افتاده، حالا که پذیرفتم، چه کار کنم؟ این حادثه به دو قسمت است: 

یا قابل حل است، 

یا قابل تحمل است.

 

اگر قابل حل باشد، حلش می کنم و اگر قابل تحمل باشد، تحملش می کنم. 

 

امکان ندارد که خداوند عالم در آنِ واحد حادثه ای را بیافریند که تؤامان هم غیر قابل حل باشد و هم غیر قابل تحمل...