مثلث خودمشغولی

رنجش، عصبانیت و ترس، مثلث خودمشغولی را به وجود می آورند. تمام نواقص اخلاقی، بر اساس این سه واکنش شکل می گیرند. خودمشغولی، سرمنشأ عدم سلامت عقل ما است. 

 

 

رنجش، واکنش اغلب ما در برابر گذشته مان می باشد. از این طریق، ما دوباره به گذشته بازگشته و در آن زندگی می کنیم. 

 

 

عصبانیت، طریق رو در روئی اغلب ما با زمان حال و واکنشی به منطور انکار واقعیت می باشد. 

 

 

ترس، احساسی است که وقتی ما به آینده مان فکر می کنیم، دچار آن می شویم که به عبارت دیگر، واکنش ما در مقابل ناشناخته ها و احساس نگرانی از به وقوع نپیوستن رؤیاهایمان می باشد. 

 

هر سه این احساسات عوارض خودمشغولی می باشند. این واکنش ها در مقابل آدم ها، مکان ها و وقایع (حال، گذشته و آینده)، زمانی ظاهر می شوند که انتظارات ما از آن ها، برآورده نشده باشد.