ریشه ی انسان همان فهم اوست

رشته دار باش... 

ریشه ی تو، فهم توست... 

یک سنگ به اندازه ای بالا می رود، که نیرویی پشت آن باشد... با تمام شدن نیرو، سقوط و افتادن سنگ طبیعی است... 

ولی 

یک گیاه کوچک را نگاه کن، که چگونه از زیر سنگ ها و خاک ها سر بیرون می آورد و حتی آسفالت ها و سیمان ها را می شکند و سربلند می شود. اگر تو به اندازه ی این گیاه کوچک ریشه داشته باشی، از زیر خاک و سنگ، و از زیر عادت ها و غریزه ها، و از زیر حرف ها و هوس ها، سر بیرون می آوری، و افتخار می آفرینی...

آری، 

ریشه ی انسان همان فهم اوست.