افکار

زندگی امروز من نتیجه افکاری است که تاکنون داشته ام 

 

 

افکار من در رفتار من متجلی می شوند و عادات و زندگی مرا شکل می دهند

 

اگر می خواهم تغییری در زندگی خود ایجاد کنم، باید این تغییر را از افکار خودم آغاز کنم. 

شناخت انسان

تنها چیزی که عمیقاٌ بهش اعتقاد دارم اینه که 

 

 

هیچ وقت هیچ کس رو نمیشه واقعاً شناخت، 

ما فقط اون قسمتی از یک شخص رو میشناسیم که خودش اجازه به شناختن داده. 

از انکار تا پذیرش

آنچه از اتفاقات ناگوار زندگی انکار می کنیم، ما را شکست می دهد. 

آنچه که قبول می کنیم، ما را تغییر می دهد. 

نظم

نظم، نوعی اجبار در تکرار است که وقتی برقرار شد، مشخص می کند که یک کار کی، کجا و چگونه انجام شود و با این روش آدمی را از درنگ و تردید در تکرار موارد مشابه به دور می دارد. 

فایده ی نظم، انکار ناشدنی است. زیرا بهترین امکان بهره گیری از مکان و زمان را به انسان می دهد و در ضمن، نیروهای روانی او را پاس می دارد. 

تمدن

تسلط بر طبیعت تنها شرط نیک بختی انسان نیست، چنانکه تنها هدف کوشش های تمدن هم نیست، 

لیکن 

نمی توان بی ارزش بودن پیشرفت های تمدن را از آن نتیجه گرفت. 

تمدن به مجموعه ای از دستاورد ها و نهاد هایی گفته می شود که زندگی ما را از زندگی حیوانی پیشینیان دور می کند و دو هدف دارد: 

1. نگاهبانی از انسان در برابر طبیعت 

2. تنظیم روابط بین انسان ها. 

عواطف و هیجانات

عواطف و هیجانات مجموعه ای گسترده از دریافت های حسی ما می باشد که در شرایطی خاص آن را تجربه می کنیم و در فرآیند رفتاری ما تأثیر بسزایی دارند. 

کلمات

در جهانی که زندگی می کنیم، کلمات بیشتر از گلوله ها آدم کُشتند. 

رعب و وحشت در دوران کودکی

رعب و وحشت در دوران کودکی هیچ‌گاه از روان و ضمیر آدمی زدوده نمی گردد.

 

کودکی کـه بـه جای مهربانی و نوازش با تنبیهات گوناگون خو گیرد، در دورانِ بلوغ و بزرگسالی، ترسو، وسواسی، ضد اجتماعی، بدبین، جانی و دچار عقده‌ی حقارت می شود.

اگر با همید...

اگر با همید ، چون چاره ای ندارید، پس بی چاره اید، 

 

اگر با همید، چون به هم نیاز دارید، پس کاسب کارید، 

 

اگر با همید، چون به هم عادت کرده اید، پس دلمرده اید، 

 

اگر با همید، به خاطر بچه ها، پس درمانده اید، 

 

اگر با همید، چون عاشقید، پس ناپایدارید، 

 

اگر با همید، چون بی هیچ توقعی، دوستش داری و بی هیچ توقعی، دلت برایش تنگ میشه، پس بدان مانا، پایا، پویا و پیما خواهی بود، همیشه جوان خواهی ماند. 

خودتون رو دوست داشته باشین

خودتون رو دوست داشته باشین، 

عاشق خودتون باشین، 

 

صبح به صبح دستاتون رو ناز کنین، بگین مرسی که این همه به من خدمت میکنین، مرسی از این پاهایی که من رو راه میبرین، مرسی از این بدنی که روح من رو در خودت نگه داشتی، 

 

اگه خودتون رو دوست نداشته باشین، نمیتونین دیگران رو دوست داشته باشین، 

 

اگه به خودتون احترام نزارین، نمیتونین به دیگران احترام بزارین، 

 

پس بیاییم از خودمون شروع کنیم، 

قبول کنیم که انسان میتونه نقص های زیادی داشته باشه، 

ولی 

به نقص هاتون فکر نکنین، 

به بخش های خوبتون فکر کنین، 

به آنچه که بلدین، به هنرتون، به اعتقادتون، به فکرتون، 

و از اونجا به بعد شروع کنین به خودتون رو دوست داشتن، 

 

اگه خودتون رو دوست داشته باشین، جامعه تون رو دوست دارین، اونوقت یواش یواش این جامعه تبدیل میشه به جامعه ای که میشه روش حساب کرد، میشه ارتباط برقرار کرد، میشه همدیگرو دوست داشت و الزاماً از همدیگر متنفر نبود و به همدیگه دشنام نداد و به همدیگه پرخاش نکرد.